អ្នកស្រុកសំឡូត ហៅឌុចថា ជាវីរបុរស
ខេត្ត បាត់ដំបង៖ ព្រះវិហារសាសនាគ្រិស្ត ក្នុងស្រុកសំឡូត ជាទីដែលឌុច បានដូរឈ្មោះ សម្ងំលាក់ខ្លួននៅទីនេះ កាលពី ១៥ ឆ្នាំមុន Anne Heindel
ព្រះវិហារសាសនាគ្រិស្ត ក្នុងស្រុកសំឡូត ជាទីដែលឌុច បានដូរឈ្មោះ សម្ងំលាក់ខ្លួននៅទីនេះ កាលពី ១៥ ឆ្នាំមុន។ រូបថត ANNE HEINDEL
នៅខាងក្រៅព្រះវិហារតូចមួយ ក្នុងស្រុកសំឡូត ហ្វូងមនុស្សប្រហែល ១០០ នាក់ បានប្រមូលផ្តុំគ្នាកាលពីថ្ងៃអង្គារ ដើម្បីជជែកអំពីការប្រកាសសាលក្រមប្រឆាំងពេជ្ឈឃាតល្បីឈ្មោះម្នាក់។
កាលពី ១៥ ឆ្នាំមុន ទីនេះ គឺជាកន្លែងដែលប្រធានគុកទួលស្លែង កាំង ហ្កេកអ៊ាវ ដែលត្រូវសាលាក្តីខ្មែរក្រហមកាត់ទោសដាក់ពន្ធនាគារ ៣៥ ឆ្នាំនោះ បានសារភាពពីអំពើបាបរបស់គាត់ ហើយបានក្លាយទៅជាអ្នកកាន់សាសនាគ្រិស្តម្នាក់។
លោក ទីម៉ូធី បានថ្លែងថា៖«ព្រះបាននាំគាត់ទៅរកផ្លូវត្រូវ ឲ្យគាត់បង្ហាញខ្លួនក្នុងតុលាការ ហើយសារភាពអ្វីៗគ្រប់យ៉ាង។ ព្រះតែងតែលើកលែងទោសឲ្យសត្វលោក សូម្បីតែសត្វលោកនោះ ជាសត្រូវរបស់ទ្រង់ក៏ដោយ។ ទ្រង់ គឺជាគំរូ នៃការលើកលែងទោស»។
កាលពីឆ្នាំ ១៩៩៩ លោក Nic Dunlop អ្នកថតរូបជនជាតិ អៀរឡង់ម្នាក់ បានប្រទះឃើញ ឌុច ធ្វើការក្នុងស្រុកសំឡូតឲ្យអង្គការជំនួយអាមេរិកាំងមួយ ដោយ ឌុច ប្រើឈ្មោះក្លែងក្លាយថា ហង្ស ពិន។ លោកបានអះអាងថា ឌុច ក្លាយជាអ្នកកាន់សាសនាគ្រិស្តច្រើនឆ្នាំ មុនពេលគាត់ បម្រីការក្នុងអង្គការនេះទៅទៀត។
ក្នុងសវនាការនៅសាលាក្តីខ្មែរក្រហមកាលពីឆ្នាំមុន ឌុច បានសម្តែង «វិប្បដិសារីយ៉ាងជ្រាលជ្រៅ» ចំពោះទង្វើរបស់គាត់នៅគុកទួលស្លែង ដែលនៅទីនោះ គាត់ទទួលខុសត្រូវចំពោះការធ្វើទារុណកម្ម និងសម្លាប់មនុស្ស ជាង ១២ ០០០ នាក់។ បន្ទាប់ពីបានមើលការប្រកាសសាលក្រម ឌុច កាលពីថ្ងៃទី ២៦ ខែកក្កដាឆ្នាំ ២០១០ លោក សាង ហន ដែលជាគ្រូគង្វាលម្នាក់ដែរនោះ បានប្រកាសថា ឌុច គឺជាវីរបុរស ដែលក្លាហានហ៊ានសម្តែងវិប្បដិសារីចំពោះទង្វើ ដែលគាត់បានប្រព្រឹត្ត។ លោកបានថ្លែងទៀតថា៖ «គាត់គឺជាវីរបុរសម្នាក់ ដោយសារគាត់បានធ្វើអ្វីដែលត្រូវធ្វើកាលពីអតីតកាល មិនមែនឥឡូវនេះ។ គាត់បានសារភាពពីអំពើបាបរបស់គាត់ នៅចំពោះមុខព្រះ និងមនុស្សទាំងអស់»។
នៅសំឡូត ដែលជាអតីតមូលដ្ឋាននៃពួកឧទ្ទាមខ្មែរក្រហម និងជនភៀសខ្លួន នៃពួកមេដឹកនាំខ្មែរក្រហម ក្រោយពីការដួលរលំនៃរបបនេះ កាលពីឆ្នាំ១៩៧៩ គឺជាកន្លែងប្រមូលផ្តុំរបស់ពួកកុម្មុយនិស្តកម្ពុជា ដែលស្ថិតនៅក្នុងភាពមិនច្បាស់លាស់មួយ។
ក្រោយពីទទួលបានឯកសារប្រវត្តិសាស្រ្ត ដូចជាសៀវភៅប្រវត្តិសាស្រ្ត ពីមជ្ឈមណ្ឌលឯកសារកម្ពុជា និងសៀវភៅបោះពុម្ព ស្តីពីសាលក្រមឌុច ប្រជាជនជាច្រើន ដែលបានចូលរួមនោះ បានសម្តែងនូវអារម្មណ៌ បំភ្លេចអំពីអតីតកាលរបស់ពួកគេ។
លោក ជួន ផេង មេឃុំតាសាញ់ បានប្រាប់វេទិកានោះថា លោកនិងអ្នកភូមិដទៃទៀត មិនបានដឹងអំពីមេដឹកនាំខ្មែរក្រហម ឬការកើតមានគុកទួលស្លែងនោះទេ។ លោកបានថ្លែងទៀតថា៖ «យើងបានទទួលបទពិសោធ ពីរបបនេះ ប៉ុន្តែយើងមិនបានដឹងអំពីប៉ុលពតទេ...យើងគ្រាន់តែព្យាយាមធ្វើ ការដើម្បីរស់។ [សាលាក្តីខ្មែរក្រហម] ពាក់ព័ន្ធនឹងនយោបាយ»។
លោក ឆាំង យុ នាយកមជ្ឈមណ្ឌលឯកសារកម្ពុជា មានការសោកស្តាយ ចំពោះវប្បធម៌បដិសេធ របស់ប្រជាជនចាស់ៗ មួយចំនួន ក្នុងសហគមន៍ ក្នុងស្រុកសំឡូត ទោះបីជាលោកបានស្វាគមន៍ការចូលរួមរបស់ព្រះវិហារនោះ នៅក្នុងវេទិកានេះក៏ដោយ។ លោកសង្ឃឹមថា វេទិកានេះ នឹងជួយសម្រួលឲ្យកាន់តែមានការចូលរួម ពីសហគមន៍បន្ថែមទៀត ជាមួយនឹងប្រវត្តិសាស្រ្តនេះ។
លោកឆាំង យុ បានថ្លែងទៀតថា៖ «វីរបុរស មិនមែនជាអ្នកដែលសម្លាប់មនុស្សស្លូតត្រង់ ជាង ១២០០០ នាក់នោះទេ ហើយប្រសិនបើអ្នកភូមិ កំណត់ហៅឌុចថា ជាវីរបុរស នោះវាច្បាស់ណាស់ ដែលថា គ្រោះថ្នាក់នៃអំពើប្រល័យពូជសាសន៍ នឹងត្រឡប់មកវិញ»។ លោកបន្តថា៖«ច្បាស់ណាស់អ្នកអាចឃើញថា អ្នកមួយចំនួននៃពួកគេ គឺនៅទីនេះ ជាមួយខ្មែរក្រហម អស់រយៈពេលជាយូរមកហើយ ហើយពួកគេ បានបដិសេធចំពោះអ្វីដែលបានកើតឡើង»។
លោកបានថ្លែងបន្តទៀតថា៖ «អវត្តមានរបស់អ្នកស្រី ហាង គឹមហុង បងប្អូនស្រីរបស់ឌុច និងណុប ប៊ុនឡុង ដែលជាបងប្អូនថ្លៃប្រុសរបស់ឌុច ដែលមិនបានអញ្ជើញឲ្យចូលរួមនោះ គឺជារឿងគួរឲ្យសោកស្តាយផងដែរ។ លោកបានចង្អុលបង្ហាញថា ពួកគេទាំងពីរនាក់ មានសេចក្តីមិនទុកចិត្ត ទៅលើសាលាក្តី ក្រោយពីមានការចាប់ខ្លួនឌុចកាលពីឆ្នាំ ១៩៩៩។ លោកឆាំង យុ បានបន្តទៀតថា៖«វាទំនងជាថា អ្នកស្រីមានសំណួរនេះនៅក្នុងចិត្តរបស់អ្នកស្រី តើវានឹងជាយ៉ាងដូចម្តេចប្រសិនបើឌុច មិនត្រូវបានរកឃើញនិងចាប់ខ្លួន?
Comments
Post a Comment